Kaynanası Öyle Bir İftira Attı ki, Hayatı Karardı

Evin önünü süpürdüğüm bir gün sokaktan geçen bir adam elindeki kâğıtta yazan adrese nasıl gideceğini sormuştu. İnsaniyet namına adama adresi tarif ederken kaynanamın pencereden bizi izlediğinden haberim yoktu.

O esnada kaynanam aradığı fırsatı sonunda bulmuştu. Telefonla kocamı arayıp kendisi güpegündüz hem de evimizin önünde adamın biriyle aldattığımı söylemiş, hemen gelmesini namusunu temizlemesini söylemişti.


O hınçla ve öfkeyle eve gelen kocam tek söz etmeme fırsat vermeden beni tutup evin önüne atmıştı. Yalvarıp yakarmalarıma, ağlamalarıma, nerelere giderim dememe hiç aldırmamıştı. Hem oğlumdan hem de yuvamdan koparılmış bir kadındım artık.


Kaynanam nihayet amacına ulaşmış beni evden kovdurmuştu. Başıma gelenleri düşününce kaderime ağlayıp duruyordum.
Evden kovulduğum o günlerde komşumuz olan bir teyzenin evinde misafir olarak kalmıştım. Orda kalırken kocamın bana boşanma davası açmış olduğunu öğrendik.
Dünyada artık gerçekten kimsesizdim.


Ne yapacağımı ne edeceğimi düşündüğüm bir gün feci bir haberle şoka uğramıştık. Hemen evime koşmuştum. Neyle karşılaşacağımı bilemiyordum. Beni ne bekliyordu en ufak bir fikrim yoktu.


Sadece koşuyor koşarken canım oğlumu, biricik kocamı, bana ne kötülükler yapmış olsa da kaynanamı düşünüyordum.
Eve vardığımda korkunç haberi kocam vermişti.