Kaynanası Öyle Bir İftira Attı ki, Hayatı Karardı

Kaynanam komşumuzun sık sık eve gelip gittiği bir gün onlara kahve yaparken kulak misafiri olmuştum. O teyze kaynanama aşağı mahallede yaşayan bir kadının maharetlerini ve güzelliğini öve öve bitiremiyordu.

Kulaklarıma inanamamıştım. Kaynanamın bu amacı beni dehşete düşürmüştü. Konuşurlarken de yaşlı teyze kaynanama sürekli kimsesiz insandan her türlü şey beklenir gibisinden kötü kötü şeyler söylüyordu.

Kafam allak bullak olmuştu. Ne yapacağımı şaşırmıştım. Kocama söyleyip söylememek de tereddüt ediyordum. Ya beni yanlış anlar da annesine kötülük yaptığımı, iftira attığımı düşünürse ne yapardım o zaman?

Sonradan söylemediğime çok pişman olmuştum. Çünkü kaynanam artık harekete geçmişti.

Bir gün kocamın cebinden gizlice para alıp benim cebime koymuştu. Kocam parayı aramaya başlayınca kaynanam eliyle koymuş gibi hırkamın cebinde bulunca kocam bir hafta konuşmamıştı benimle.

Yine başka bir gün canım oğlum uykusunda altına kaçırmıştı. Elbiselerini değiştirirken ona niçin tuvalete gitmediğini sorduğum da bana altını temizlemenin benim işim olduğunu söylemişti. O saf ve temizdi bu sözleri ona kaynanamın öğrettiğinden adım gibi emindim.


Hem oğlumun hem kocamın bana düşmanlığı günden güne artıyordu. Kaynanamınsa yaptıklarının ardı arkası kesilmiyordu. Oğlum artık bana annesi değilmişim de evlerinde bir hizmetçiymişim gibi davranıyordu. Kocamsa yüzüme nicedir gülmemiş güzel tek bir söz söylememişti.


Ben sabrediyor bunda da bir hikmet var diyordum. Sınav gözüyle bakıyor bu kötü günlerin geçeceğine inanıyordum.
Evin önünü süpürdüğüm bir gün kaynanam başıma öyle bir şey getirmişti ki artık hiçbir ümidim kalmamıştı.